Dlaczego warto być na warsztatach fotograficznych u Jerzego Lecha?

Powody osobowe

Powody klimatyczne

A kto w ogóle powiedział, że warto?!

Wiocha gdzieś na końcu świata, komary i inne latające paskudztwa, pobudki przed wschodem słońca, dzielenie sypialni z obcymi ludźmi , dobrze, że przynajmniej łóżka były pojedyncze. 

Kazali po wsi latać, zdjęcia robić, potem „takich dwóch” oglądało te zdjęcia i oczywiście nie szczędzili „ciepłych” słów na ich temat.

Jednym słowem wczasowicze byli zestresowani, pogryzieni i niewyspani.

A tak już całkiem serio to warsztaty odbywają się w przecudnej urody wiosce, która leży nad przecudnej urody rzeką a nad tą rzeką stoi sobie przecudnej urody chatka Piotrka Puchatka,

do której jak muchi do miodu zlatują się przecudnej urody (wewnętrznej i zewnętrznej oczywiście) ludzie a dzięki temu ze wszech miar otaczającemu zjawiskowemu pięknu człowiek też jakoś tak sam pięknieje. I to jeszcze nie wszystko, bo w tej przecudnej urody chatce jest przecudnej urody Agunia, opiekuńcza i dbająca naprawdę zjawiskowo pięknie o pełne brzuszki.

Ale, ale najważniejszy oczywiście cel warsztatów, czyli FOTOGRAFIA.

Nasi cudowni fachowcy (wazelina zawsze mile widziana) Jurek i Piotrek przekazują swoją wiedzę w sposób bardzo dostępny a przede wszystkim praktyczny i obrazowy, pobudzając przy tym naszą uśpioną czasami wyobraźnię.

Bardzo pomocne i inspirujące jest oglądanie oraz omawianie na bieżąco robionych przez nas zdjęć, zarówno niepochlebne jak i pochlebne opinie motywują do dalszej pracy, od razu wiadomo, nad czym trzeba popracować i o czym pamiętać przy kolejnych fotografiach „ jak opowiedzieć zdjęciem bajkę”

Niezapomniane będą dla mnie wieczory, podczas których przygotowywaliśmy wystawę, obserwowanie ludzi (siebie przy okazji też), którzy już ledwo patrzą na oczy i padają ze zmęczenia, ale nie ma to w tym momencie znaczenia, bo jest wspólny cel, który jednoczy i daje siłę do dalszej pracy.

Co mi dały te warsztaty?

Cztery worki wspomnień z cudownych wspólnie ze wszystkimi spędzonych chwil.

Dwa worki wiedzy fotograficznej, która pozwoliła mi i będzie nadal pozwalała na bardziej świadome fotografowanie urokliwych „motywów”, a także na odnajdywanie piękna w pozornie brzydkich i nieciekawych rzeczach.

Możliwość poznania a raczej poznawania i odkrywania codziennie czegoś nowego w ciekawych, nietuzinkowych ludziach.

Możliwość naładowania maksymalnie jak tylko się dało akumulatorów poprzez obcowanie z naturą, przyrodą, świeżym powietrzem i przebywania w miejscu gdzie dobrej energii jest tyle, że momentami aż można jej dotknąć.

Podziękowania i buziaki dla: Agi, małej Ani, dużej Ani, Moni, Kasieńki, Johna, Piotrusia, Jureczka, Pana Kerownika, Maniusia, Arturka i oczywiście Szakalka. 

Mam nadzieję  DO ZOBACZENIA.

Witam,

Powrót do góry strony

Leszek Mikita       Łódź

Choć fotografuję od dawna i zagadnienia podstawowe są mi znane, to na zajęciach teoretycznych nie nudziłem się. A jako, że mam "zwykły" aparat analogowy, to informacje o takich zagadnieniach jak histogram, czy krzywa tonalna były dla mnie nowe i interesujące. I właśnie dzięki aparatom cyfrowym , uczestnicy prawie natychmiast mogli zobaczyć, co to takiego głębia ostrości, manipulowanie planami czy perspektywą.

Pomimo tego, że program był dość napięty, bo zdarzało się , że o 3-ciej nad ranem już budziłem się albo dopiero się kładłem spać, to troszkę mi brakowało grupowych wyjść w plener , aby pod okiem fachowców doskonalić swój warsztat. Ale cóż, doba ma tylko 24 godziny i na tych warsztatach była rzeczywiście za krótka. Szkoda , że na ich czas nic się dało zrobić, bo warto by było.

Ze swej strony najbardziej skorzystałem podczas wyboru zdjęć na wystawę i później w trakcie jej komponowania. Dopiero wtedy zobaczyłem jak dużo zależy od kolejności, sąsiedztwa i miejsca zdjęć na wystawie.

Ciekawie wypadły prezentacje akcesoriów.

Bardzo cenne dla mnie były spotkania z prof. Andrzejem Strumiłło.

Na zakończenie chciałbym podziękować za wspaniałą atmosferę panującą na warsztatach. W ich formule zmieściła się zarówno najmłodsza 10-letnia kursantka jak i ja, dobre kilka razy starszy. To zasługa zarówno prowadzących jak i dwóch Aniołów Opiekuńczych - Agnieszki i Małgosi.

Pozdrawiam serdecznie

Stary Analog

czyli Leszek B. Mikita

Powrót do góry strony

Jakub Kaźmierczyk       Lwówek Śląski

Warsztaty Fotograficzne Przyroda i Czary były bardzo ciekawe. Na pytanie "Dlaczego warto było być na Warsztatach Fotograficznych Fotografia, Przyroda i Czary ?" odpowiedziałbym krótko: wspaniali ludzie, pełni wyrozumiałości i z wielkim poczuciem humoru instruktorzy, których traktuje się na równi, brak faworyzacji. Do tego bardzo przyjemna, choć nieco napięta atmosfera, która dodawała motywacji. Mnóstwo zajęć, niedużo przerw, w których jednak instruktorzy byli do naszej dyspozycji i odpowiadali na najgłupsze pytania ;).

Maksymilian Piłasiewicz      Augustów

Pomysłodawców i organizatorów  warsztatów: Piotrka i Jurka znam już kilka lat. Fotografią interesuje się od niedawna ale mogę powiedzieć że to oni zainspirowali mnie do fotografii. Lecz dopiero po warsztatach zrozumiałem co to jest fotografia naprawdę. Nauczyłem się wielu rzeczy, zacząłem zauważać błędy które popełniałem wcześniej oraz motywy które wcześniej wydawały mi się nieistotne. Uważam że po tych warsztatach robie jeszcze lepsze zdjęcia. Dlaczego warto pojechać na warsztaty fotograficzne w Budzie Ruskiej? Odpowiedź jest prosta: choćby dlatego że ludzie którzy tam są i atmosfera tam panująca jest nie powtarzalna i wyjątkowa. Ponieważ przez te10 dni możemy nauczyć się wiele o fotografii, poprawić swoje umiejętności  ale również posłuchać interesujących wykładów prof. Andrzeja Strumiłły. Warto tam jechać również po to żeby poznać okolice Budy Ruskiej .

Mogę zapewnić że jak raz tam byliście to na pewno jeszcze tam wrócicie. Ponieważ „są ludzie i miejsca do których warto powracać…”  a dom Piotra w Budzie Ruskiej na pewno jest takim miejscem.

Powrót do góry strony

Gabrysia Bensz       Radzionków (Śląsk)

Ubiegłoroczne warsztaty (rok 2005) wspominam bardzo, bardzo mile. Cudowni ludzie stworzyli niezapomnianą atmosferę. Panujący od pierwszych chwil niesamowity, iskrzący  humor sprawił, że były to dla mnie dni prawdziwej „śmiechoterapii”. Dzisiaj mogę tez powiedzieć , że stały się dla mnie zwrotem w życiu zawodowym (...i nie tylko).

Najważniejszym na warsztatach w Budzie Ruskiej jest to, że fotografia nie jest teorią ale intensywną praktyką. Wykłady były cenną podbudową a kolejne doświadczenia i szlify zdobywaliśmy fotografując w różnych warunkach i o każdej porze dnia i nocy. Wspólne omawianie prac uczestników, ich selekcja oraz ciągła praca nad warsztatem fotograficznym sprawiły, że z dnia na dzień pojawiały się coraz lepsze zdjęcia. Suwalska przyroda, magiczne miejsce jakim jest dom Piotra i niesamowita atmosfera stworzona przez wszystkie osoby, które tam spotkałam sprawiły, że były to również  najlepsze wakacje w moim życiu. Polecam całym sercem! 

Gabriela Bensz

Powrót do góry strony